Wielka Sobota to dzień ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień próby.
Podobnie jak w Wielki Piątek, w tym dniu nie odprawia się Mszy św. W kościołach odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu w grobie Pańskim i wyczekiwane przez wszystkich poświęcenie pokarmów.
Wielka Sobota nie jest tak bogata w treść ewangeliczną i dogmatyczną, jak Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Tego dnia przeżywamy tajemnicę zstąpienia Chrystusa do piekieł, czyli do otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który „budzi” ze snu śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu.
O godz. 10.00 i 10.30 ks. proboszcz poświęcił przyniesione przez nas pokarmy: chleb – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; wędliny – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku; oraz jajka, które symbolizują nowe życie.
Przez całą Wielką Sobotę nie sprawuje się Mszy św. – tego dnia sprawowana jest jedynie Liturgia Godzin.
Po zapadnięciu zmroku rozpoczniemy świętowanie Wielkiej Nocy poprzez najuroczystszą i najpiękniejszą liturgię całego roku – Wigilię Paschalną, która przynależy już do Niedzieli Wielkanocnej.
